Dit weekend markeert Eveliens eerste jaar als inwoner van het prachtige Utrecht. Ondanks dat je zou verwachten dat ze na een jaar wel gewend zou zijn aan deze geweldige stad, blijft ze uitdagingen tegenkomen. Na 34 jaar in het oosten te hebben gewoond, blijkt de overgang vanuit het westen toch wat lastiger dan gedacht.
Lees meer via deze link.
Meer verhalen van cliënten lezen?
Een aantal weken geleden keek ik naar een film. Samen met mijn bovenbuurvrouw, ook cliënt van Fokus. Het was een Spaanse film uit 2004, dus dat deze nog op een dvd stond was niet zo raar. Misschien wel dat wij die betreffende schijf überhaupt nog konden afspelen. Althans, bij mij thuis kan dat niet meer. Maar dat terzijde.
Jeetjemina, wat is dit kakkerdekak! Dan moet ik zodadelijk met de billen bloot. Maar dan ook letterlijk. Het is nogal erg voor mezelf vind ik, maar eigenlijk helemaal voor de puinruimers. Er was inmiddels een ADL’er onderweg, omdat ik assistentie had aangevraagd voor een kleine handeling. De medewerker weet echter nog niet dat haar iets veelomvattender te wachten staat. Zij zal zeer waarschijnlijk hierbij een collega oproepen. Als deze überhaupt beschikbaar is.
Laat ik nu alvast maar waarschuwen dat dit schrijfsel door sommigen misschien als nogal dramatisch kan worden ervaren en een behoorlijke nare bijsmaak geeft. Sorry, leuker kan ik het niet maken. Gelet op de huidige stand van zaken, kan ik mij niet voorstellen dat iemand zich geen zorgen maakt. Volgens mij is helaas alles van hetgeen ik hieronder benoem niet minder dan de keiharde waarheid. Zowel hetgeen ik over mijn persoontje benoem, dat wat dus alleen ik kan weten, als dat wat ons allemaal aangaat.
