Dit weekend markeert Eveliens eerste jaar als inwoner van het prachtige Utrecht. Ondanks dat je zou verwachten dat ze na een jaar wel gewend zou zijn aan deze geweldige stad, blijft ze uitdagingen tegenkomen. Na 34 jaar in het oosten te hebben gewoond, blijkt de overgang vanuit het westen toch wat lastiger dan gedacht.
Lees meer via deze link.
Meer verhalen van cliënten lezen?
Onlangs nam een ADL’er afscheid. Dat gebeurde de laatste maand helaas wel vaker, maar ditmaal was er een bijzondere reden. De medewerker ging na 35 jaar werken bij Fokus met zijn pensioen. Of iemand bij het bereiken van die leeftijd dan verplicht moet stoppen of een vrije keuze heeft om alsnog door te gaan, dat weet ik niet. Maar dat terzijde.
Of wij ook al een brief hebben gekregen. De vraag werd gesteld op een cliënten-groepsapp binnen het project waarin ik woon. Nee, nog niets ontvangen. Wel had ik gelezen dat er iets zou komen, aangaande een tevredenheidsonderzoek naar de sfeer en samenwerking binnen Fokus, of zoiets. De verwachting dat ik die post nog wel zou krijgen werd versterkt doordat anderen die inmiddels ook hadden ontvangen. Opvallend was dat enkelen het schrijven zelfs tweemaal hadden gekregen. Maar ik bleek niet de enige te zijn die was overgeslagen. Beetje raar!
Zij vroeg om zodadelijk wat vogelvoer te mogen komen ophalen. Uiteraard en ik wist direct welk verhaal hierachter zat. Of er was sprake van een zeer grote toevalligheid. Even later vertelde mijn bovenbuurvrouw wat ik al verwachtte. Sinds een tijdje zat er geregeld een duif op haar balkon.
